Kan de zwarte homoseksuele Chiron, zoon van een drugsverslaafde, worden wie hij wil zijn? Moonlight is een coming of age in drie bedrijven.
Moonlight gaat over Chiron als kind, als middelbare scholier en als dertiger. Een zwarte jongen die opgroeit in een zwarte gemeenschap. Zijn moeder is drugsverslaafd. Steeds als we Chiron zien, lijkt een normaal leven hem niet gegund. Des te pijnlijker dus de conclusie dat juist dit normale leven – en een beetje menselijkheid – hetgeen is waarnaar Chiron ten diepste verlangt.
Zoals goede kunst staat ook Moonlight voor iets groters. In dit geval voor opgroeien in een zwarte, Amerikaanse gemeenschap, waar niet dezelfde rechten gelden als in het blanke deel van het land. En over (kansarme) jongeren die opgroeien en hun plek zoeken. Als Chiron nog een kind is, neemt een man hem in bescherming. Een spaarzame daad van liefde. Hij geeft hem de volgende raad: je moet zelf bepalen wie je wilt zijn. Maar kan dat? Geldt dat voor iedereen? Moonlight is een verkennend antwoord op die vraag…
Lees hier de hele recensie:
